| | | | Elbette Cimbom, içinde bulunduğu ve kördüğüm olmuş bu zorlu grupta, hâlâ çeyrek final şansını sürdürmektedir ama, bir üst tura çıkmayı hak edecek performansı gösterip göstermediğini doğru ve nesnel yorumlayabilmek gerek. Bunun yolu da, Cimbom’un kaybettiği puanları şanssızlığa bağlamaktan geçmiyor. Mondragon, kalesinde ekstra devleşirken, Liverpool’lu oyuncular 6 pas içinden çok müsait pozisyonda topu avuta atarken (ya da İngiltere’deki maçta iki topları direkten dönerken) iyi de, 1 gol yiyince mi şanssızlık oluyor? Eğri oturup, doğru konuşmak lazım. Lucescu, adeta içi boşaltılmış takımdan maksimum başarıyı elde etme konusunda fevkalade başarılıdır ve sistemi oturmuş bu takımdaki herkes özellikle Avrupa maçlarında kendisini aşarak oynamaktadır. Ama, yıldız oyuncu, bırakın onu, fert olarak kaliteli oyuncu azlığından dolayı iş her kritik maçta bir yere gelip tıkanmaktadır. Aslında bu gerçek, alınan skorlarla da tescillenmiştir.
ŞL’indeki son dört sınava bakın: Üçünde Cimbom öndeyken beraberliğe razı olmak zorunda kaldı. Belki Roma, golü 90+3’te attı diye üzülmekte haklı olabiliriz ama, o gol anına kadar hiç mi beraberlik golü sinyali alınmamıştır? Ben, en az 3 net pozisyon hatırlıyorum. Ya Barcelona maçı? 2-0’dan 2-2’yi de mi şanssızlığa bağlayalım? Oysa, eskiden tam tersi olurdu. Son ana kadar galibiyeti ya da en azından bir puanı kovalayan hep Cimbom olurdu. ASY’deki Real Madrid maçı bunun en güzel örneği değil miydi?
Özet olarak, alınan sonuçları sürekli şanssızlığa bağlarsak, gerçekleri göremeyiz. Bugün Cimbom’un dişlileri Lucescu’nun güdümünde bir bütün olarak iyi çalışıyor olabilir ama o dişlilere tek tek baktığınızda (birkaç istisna dışında) hiçbirisi yeterli “parlak”lıkta değildir. Bu yüzden de sıradan futbolcularla bu işin bu kadar olması şanssızlık değil, gerçeğin ta kendisidir. Liverpool maçının bitiminde takımı alkışlayan 26,000 taraftar, yönetime bunu söylemek istemiş olmasın sakın? | |
