| | | | 64 yaşındaki Fernando de la Rua, 1999 yılının Aralık ayında Devlet Başkanı seçildiğinde, eski Başkan Carol Menem’in parıltılı hayatına çok ters bir imaj çizmiş, hatta ‘Arjantin’in sıkıcı lideri’ olarak tanınmıştı.
De la Rua, sağlık sorunları ve kararsız tavırları içinde, ekonomisi ateşler içindeki Arjantin’i yönetmeye çalışırken, yardımcılarından birinin onunla ilgili yorumu şöyle olmuştu:
“De la Rua İsviçre’de çok iyi bir Cumhurbaşkanı olur. Silik bir kişiliğe sahip ve bütün etkenleri hesaplamadan bir karara varamıyor”
Ancak, Arjantin’i yönetmek İsviçre’den çok daha zordu. İşsizlik oranı yüzde 18’e, yoksulluk oranı yüzde 35’lere vardıkça, de la Rua’nın prestiji gittikçe düşüyordu.
Önce barışçı gösteriler, sonra yağma olayları başladı. De la Rua, son çare olarak muhalefetteki Peronist Parti’ye seslendi ve Milli Birlik Hükümeti çağrısında bulundu. Bu çağrıya red cevabı alan de la Rua, baskılara dayanamayarak Devlet Başkanlığı görevinden istifa etti ve helikopterine binerek Başkanlık Sarayı’ndan ayrıldı.
| |
