| | | | Elbette zor zanaattir birkaç cephede birden mücadele edip, 3 günde bir maç yapmak ama “ohh! kurtulduk” der geçer ya da geçiştirirseniz bu bol rakımlı ve yüksek sükseli Erzurum zaferini, gün gelir Kayahan gibi “ben ner-de yan-lış yap-tım” şarkısını mırıldanıp durabilirsiniz bir süre sonra.
Ithal dadaş Koraç harikalar yaratarak, Hüseyin faullü ve fakat çok sağlam oynayarak, “gol atsak da bu iş bitse” diye vurulan GS toplarına geçit vermemiş olabilirler. Bunlara sığınmak da, kendi oyuncularının düşük performansını “angarya”lara sarıp sarmalamak da yakışmaz bir UEFA şampiyonuna. Lakin, bir şeyleri sormadan, sorgulamadan etmek olmaz. Örneğin, birkaç maçtır, alıştığımız eski ve ŞAŞkınlık yaratan performansını aratan Hasan’a “ner-desin haneyy?” diye sormaya kalktı mı birileri? O “Başkanımız bile “angarya” dedi deyip, dil çıkartmaz mı sana da dünyanın gözleri önünde Cafu’ya çıkarttığı gibi. Ya da “geldiğine değdi” demek için bir PSV maçı daha denk gelene kadar bekleyecek miyiz Fleurquin’i (bu kez doğru yazdım, inşallah). Mübarek çukurda doğmuş da sanki, Bursa’da da, Erzurum’da da yükseklik korkusundan ayakları birbirine dolandı durdu. Peki ya Berkant? Sakat mıdır ki böyle bir maçta bile oynayamayor? Yıllar önce adaşının dillere dolandırdığı “samanyolu” şarkısındaki samanlar mı alevlendi de bir parladı bir daha parlamadı, kerata!
Sergen oynamazsa takımın saha içi yönetimi icraatsiz ve zoraki koalisyonların yönetimi gibi sırıtıyorsa şayet, kara kara düşünmek gerekmiyor mu hiç? Ya istikrarsızlığı istikrarırından daha tescilli olan Sergen’in ileride, daha önemli maçlarda nüksederse “istemiyorum oynamayacağım” hastalığı mesela?
Elbette top yuvarlak ve nice şampiyonlar sürprizlerden gebe kalmakta o yuvarlaklıkta. Ama altın gol’den altın dersler çıkartmak da önemli. İşin bu tarafı donmasın soğukta.
Fenerbahçe’nin “self motivasyon” için ürettiği abartılı “efsane”yi tribünlerinde kestaneye benzetip, sonra da kestanenin cennetinde 1 değil 5 yersen daha fazla bir tribün motivasyonunu kendi ellerinle vermiş olursun ezeli rakibine. Bu kez de birkaç gün süreyle mahallede, kahvede Erzurum taşlaması yaparken birileri, “Kartal-Pendik gittik, geldik” diye mi avutacaksın kendini. | |
