Tatilde Milli heyecan   Keşke “alt tarafı futbol, alt tarafı bir milli maç” diyebilen bir ulusun evladı olarak geçirebiliyor olsaydım tatili. O günleri çocuklarım görebilecek mi bakalım?   Tayfun Öneş NTV-MSNBC   10 Eylül—  Koca bir yaz geçti, nihayet okullar açılmadan bir hafta ailece dinlenelim dedik. 12 Dev Adam’ın yaptığına da bakın hele! Bizim İstanbul’dan uzaklaşmamızı beklemişler sanki. U-A! kim çıkarsa karşılarına, al aşşşa ! Helal olsun valla ! Yolumuz Fethiye, konaklama yerimiz bol Almanlı bir tatil köyü. Sabahtan akşama kadar Almanca, İngilizce anonslar. “Ohh yea ! Fethiyea” durumları yani. Allahtan arada bir Türkçe açıklama da yapıyorlar. Günlerden Cumartesi, 01 Eylül. Ayağımızın tozuyla, daha odaya yerleşmeden resepsiyondaki yabancı uyruklu bayana dilim döndüğünce soruyorum.

		Cansun'un ziyareti üzerine... Boğalar, Çizme'yi aşmak üzere... İki portre: Biri elma, biri armut Galatasaray'ın Şampiyonlar Ligi istatistikleri BABALAR ve OĞULLARI...

			- TV odanız var mı? TRT 1’i alıyor mu?        Bizim hanım duruma uyanıyor, yüzü asılıyor. Yan gözle farkediyorum. Kızlarımdan biri anneleri kadar tutamıyor kendisini ve mızıldanıyor.        - Ba-baaa ! Burada da mı maç?        - Evet kızım, burada da, orada da, şurada da maç. Ohhh! Sefam olsun !        Akşam saatleri, çarçabuk yemek yemece ve kendimi TV odasına atmaca. Bu arada bir gurup Alman genci bağırmakta, yaşları 14-16 arasında. Ben holigan olacak veleti gözlerinden tanırım. Hepsi birer potansiyel holigan “Deutsch-land, Deutsch-land” diye bağırarak yanımdan geçiyorlar. Belli ki onlar da bir çanak antene sığınıp, Almanya-İngiltere maçını seyredecekler. (Maçtan sonra görüşürüz. Kih,kih..!)        Slovakya maçı başlıyor. Türkiye kontrollü, Slovaklar kontrolsüz. Spiker, maçı devlet televiyonundan anlatma ciddiyeti ve bilinci içerisinde. Şükür ki öyle ! 4 gün sonra bu konuda “asrın spikeri” zırvaları yaşayacağız çünkü.        “Şükür” dedik hemen konuya dönelim. Hakan Şükür yine santrafor pozisyonlarında saç baş yoldurtacak... derken golünü atıyor, bizi rahatlatıyor. Ohh ! Yak bir sigara. Ama Slovaklar deli dana hastalığına tutulmuşlar sanki. Saldırdıkça saldırıyorlar. Eğer Hakan, Şükür ise Rüştü “Yarabbi Çok Şükür” yine. Turgay Şeren’i bile hasetinden çatlatacak kurtarışlar yapıyor. “Slovakya Panteri” oluveriyor. Bir de sakat olmasa(!) adamlar ceza alanımıza giremeyecekler yani.        Zaman geçmek bilmedikçe içtiğim sigaraların sayısı artıyor. Düüüt ! Penaltı. Gözerim maçın silik adamı Tayfur’u arıyor. Top Hakan Şükür’ün tekelinde. Ahh ! Keşke penaltı atışları da kafayla yapılabilseydi! Kaleci çoktan yere yatmışken, top avutta bir yerlerde kahır vuruşu oluyor Hakan’ın o çoğu kez dümensiz olan ayağından. Ve meşhur medet umma, uğurlardan, tılsımlardan medet umma hastalığımız spikerin ağzından zikrediliyor yine.        “Hakan Şükür’ün gol attığı hiçbir maçı kaybetmedik !” Vayyy ! Vayyy ! Bu, bu nedi bu? Hakan’ın büyük golcülüğünü mü gösteriyor bu? Ben mi buzağı avcısıyım öküzler altında? Adama sormazlar mı? Bir golcü ille de hep galip gelinen maçlarda gol atıyorsa mı büyük golcüdür? Ömer Üründül bile anlamadı.        Tekrar soralım : Golcünün iyisi takım 2-3 farkla mağlupken, yani rakip bariz şekilde üstün oynuyorken de çıkıp gol atmayı becerebilendir. Hani nerde?? Azz sonra ! 4 gün sonra o da olacak ! Dilimi eşek arıları soksun...                Maç bitti. Galibiz ya Ömer Üründül’ün maç boyu mikrofona yandan fısıldadığı “son adamsız, çizgi defansımız çok boşluk veriyor” uyarıları da gümbürtüye gitti. Olsun ! Türk’üz, türkü çığırırız. Geçti nasılsa Bor’un pazarı, sür eşeği İsveç’in önüne... Bu arada U-A 12 Dev Adam’dan İspanyollara da Ole ! Sırada Hırvatlar var. Haydi hayırlısı.         ÇARŞAMBA’YA GELDİK        Çarşamba’ya geldik. İsveç gibi bir ülkede milli takımda zenci olur da ben bronzlaşmaz mıyım? Omuzlarım yanıyor, kalbim de küt küt atıyor. Önce basketbol heyecanı. 19-20 sayı gerilerden yakalıyoruz Hırvatistanı. Hırdavat çarşısı gibi darmadağan edip bir sayı ile öne geçiyoruz. 10-9-8...3-2 biiiiiir ! Türkiye yarı finalde! “Nasıl oluyor?” diyorum kendime. Ertesi gün Hürriyet’te Yalçın Granit’in ağzından hazırlık dönemini okuyunca çözüyorum işi. 12 dev adam birer piyon aslında... Devleşen sistemli hazırlık, uyumlu ve tecrübeli hocalar... Şenol Güneş de okumuş mudur o yazıyı?                Türkiye böyle zaferlere tok (!) ya, aynı anda hem basketbol milli maçı hem de futbol milli maçı var. Organizatörlere pes yani! Neyse Abdi İpekçi’den Ali Sami Yen’e döndüğümüzde dakika 24 ama kayda değer 2 pozisyon bile kaçırmış değiliz. Top orta sahada Türkiye’nin Maradonası Emre’nin yanından geçiyor (ki ilk maçta o yok diye kötü oynamışmışız) onun aklı İnter’de. Kendi sahamızda mutlak galip gelmeliyiz ama bir kombine atağımız yok. Euro 2000’deki maçın kopyası oynanmakta.        Orada da Türkiye-İsveç maçı şampiyonanın en zevksiz, en yavaş maçı seçilmişti otoritelerce. Tatil Köyü’ndeki TV odası tılım tıklım dolu. Eşim başta gönül koymamış olsa o da çocukları alıp gelecek hani. Salondaki herkes Şenol Güneş’ten daha çok biliyor(!) bu işi. Vermedikleri taktik yok ama Şenol Hoca duymuyor. Duymaz çünkü maçı anlatan bir Star spikeri var ki evlere, statlara şenlik. Adam susmuyor. Ortada bizim lehimize tek bir pzoisyon yok ama sanki Kuvayı Milliye destanını anlatıyor. Utanmasam “Ulan seyrettirdiğiniz görüntüler ayrı, ses ayrı maçlara ait” diye gidip otel yetkililerine çatacağım.                Hakan yine atıyor, Arif de ortayı yaptı diye bir frikikte Ümit Özat’ı fırçalayarak topu gaspediyor. İçimden soruyorum : “Hadi geçen maç penaltı konusunda itiraz etseler, Hakan ağlayacak gibiydi” de bu takımda serbest atışları kimin kullanacağı da mı önceden belli değil?        Durum 1-0 olunca, spikerin ar damarı hepten patlıyor. “Adım adım dünya kupasına gidiyoruz. Hakan’ın imzası hala filelerde, Türk’ün adını finallere yazdırıyor, onun gol attığı maçlarda yenilmedik, yenilmeyiz” gibilerinden edebiyat parçalıyor. Maçı falan anlattığı yok. Öyle ki, insanın atlayıp uçağa, Star stüdyolarını basıp “bizi futboldan soğuttunuz beee” diye sağa sola saldırası geliyor.                Maçın bitimine 3-4 dakika var, hani gitti gidecek gibiyiz o çooook uzaktaki Uzak Doğu’ya. Yalanım varsa namerdim; aklımdan aynen şu geçiyor : “Bu ekolsüz, bu kişiliksiz futbolla gitsek n’oluur, gitmesek n’olur allasen!?” Aklımı da eşek arıları soksun mu? 2 gol birden yedik işte. Biz yediğimize inanamadık da, onlar attığına inadı mı acaba?        Salondaki mırıldanmalar homurtulara dönüşüyor. Hani, herşeyin, bir yudum suyun bile boncuk cinsinden para olduğu o tatil köyünde maçı ekrandan seyretmek için de para verip girmiş olsaydık salona, koltukları söküp Ege denizinin sularına fırlatmaya hakkımız olacaktı(!) sanki. Ne de olsa stat kültürümüz bunu dürtüklüyor içimizde.                Yattım yatağa, çocuklar çoktan uyumuş. Aklım hala 1-2’lik maçın sonucunda ve genelinde. İçim sıkılmış, uykusuzluk gece boyu. Bir de “Ağustos böceği” derler. Eylül’ün 5’i 6’sına karışmakta hala sinir bozucu şekilde cır-cır ötmekte dışarıdaki mahlukatlar. Kalktım bir sigara yaktım. Gurubumuzdaki takımları bir daha düşüneyim dedim isimlerini bile zor hatırlıyorum. Bu İsveç’le ilk maçımızı düşündüm. Son dakikada gelen bir penaltıyla beraberliği kurtarmıştık diye zafer(!) nidalarıyla dönmüştük yurda. O zaman iyiydi de şimdi niye böyle kalleşti bu futbolun cilvesi?                “Türk futbolu kıpırdanıyor” falan dediğimiz şey bu muydu? Yoksa ülkelerin coğrafi bölünmelere maruz kalmasıyla bir bütünden olma yarımşar milli takımların karşımıza çıkıyor olması mıydı, bizi kıpırdanıyor gibi gösterten şey? Çekoslavakya’dan Slovakya, dev SSCB kumaşından Azerbaycan, Moldovya gibi düttürü dikilmiş elbiseler çıkarsa karşına, bölünmemiş senden de futbol finalisti çıkar gibi olur elbet.                Bir zamanların devleri Brezilya’lar, Almanya’lar sürünmeye başlarken bizler mi kıpırdanıyorduk; yoksa futbol milli takımlar düzeyinde cazibesini yitirip kapitalizmin marka savaşlarına alet olduğu için nihayet boşluk doldurmaya mı başlamıştık?        Milli takımlar düzeyinde hiçbir haber bir yıldız futbolcunun transferindeki detaylar kadar kurcalamıyorsa artık futbol tutkunlarının kafasını, ömründe bir milli zafer yaşamamışlar kıpırdanır gibi olmasın da kimler kıpırdasın ki?        Lejyonerleri çoğunlukta olan bir milli takımın bireyleri Avrupa’lıya karşı oynarken artık aşağılık kompleksi duymaz oldu. Yoksa, asıl bu muydu bizim futbolumuzu kıpırdanıyor gibi gösterten gerçek?        Dünya futbol sıralamasında nerelerde olduğu malum takımlardan oluşan bir gurupta hiçbir maçımızı iyi çalışan bir makinenin dişlileri gibi senkronize olarak tamamlayamadık.        Daha basit bir ifadeyle hiçbir maçını “takır takır” futbol oynayarak kazanamamış bir milli takımın ve ilk takır takır oynayan karşısında (en güzel örnek özel Fransa maçıdır) havlu atmış bir milli takımın peşinden sürükleniyor Uzak Doğu’da final maçlarına çıkma hayallerimiz... Allah sonumuzu hayretsin.                Keşke “alt tarafı futbol, alt tarafı bir milli maç” diyebilen bir ulusun evladı olarak geçirebiliyor olsaydım tatili. O günleri çocuklarım görebilecek mi bakalım? Bunları düşünürek bindim Dalaman’dan dönüş uçağına. 08 Eylül Cumartesi günü saat 19:30’da havalandık. Biz havadayken Abdi İpekçi’de havalar nasıldı acaba? İner inmez telefonu açar, sorarım diye planlıyordum. Pilot da bu ulusun evladıydı onu hesaba katmamışım. 1 saatlik yolculuğun sonunda tekerlekler Yeşilköy’deki piste dokunduğunda hoparlörler hışırdadı ve pilotun coşku yüklü sesi duyuldu.        - İstanbul’a inmiş bulunuyoruz. Türkiye bir basketle Almanya’yı yenip, Avrupa Şampiyonası’nda finale kalmış.                Yolcuların dörtte üçü Türk. Uçakta büyük bir alkış tufanı kopuyor...                Arka sıradaki Amerikalı şaşkın bir ifadeyle soruyor :        - What happened? (Ne oldu?)                - U - A ! Sen anlamazsın. Sen ancak spordan anlarsın !

		Yazarlık patladı, peki ya okuyuculuk? Onu yazmazsam olmaz... Sarı-lacivertliler erdi muradına... Bu-ra-sı Tür-ki-ye bur-da in-saf yok ! Waldir Pereira Didi... Bir derbinin ardından

	NTVMSNBC 'ye iyi erisim için • Microsoft Internet Explorer • Windows Media Player   kullanın
	Spor Kapak | Futbol | EURO2000 | World2000 | Basketbol | NBA | Formula1 | Motor Sporları Tenis | Olimpiyat | Diğer | Foto Galeri | Yardım | Araçlar | Arama |Bize Yazın Reklam | Hukuki Şartlar & Gizlilik Hakları